خشم بیش از حد گرفتن وحشت آرد و لطف بی وقت هیبت ببرد؛نه چندان درشتی کن که از تو سیر گردند و نه چندان نرمی که بر تو دلیر شوند.
درشتی و نرمی به در به است چو فاصِد که جرّاح و مَرهَم نِه است
درشتی نگیرد خردمند پیش نه سستی که نازل کند قدر خویش
نه مر خویشتن را فزونی نهد نه یک باره تن در مذّلت دهد